prof. dr hab. Burczyk JarosławŻyciorys naukowy
Prof. dr hab., profesor zwyczajny Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, biolog, genetyk.
1983-1987 studia biologiczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (indywidualny tok studiów).
1992 – doktor nauk biologicznych, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
1999 – doktor habilitowany, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
2005 – profesor nauk biologicznych
1987-1993 – Instytut Dendrologii, Polska Akademia Nauk, Kórnik
1993 – obecnie – Uniwersytet Kazimierza Wielkiego
1992 – ENGREF, Nancy, Francja – Stypendium Rządu Francuskiego (CIES) (3 miesiące)
1992-1993 - Oregon State University, Corvallis, OR, USA – Stypendium Fulbrighta (12 miesięcy)
1999 - Oregon State University, Corvallis, OR, USA – Stypendium Fundacji Kościuszkowskiej (6 miesięcy)
Prowadzi badania z zakresu genetyki populacyjnej drzew leśnych. Problemy badawcze dotyczą analiz zmienności genetycznej populacji naturalnych i sztucznie tworzonych przez człowieka (np. plantacje nasienne) oraz przebiegu procesów reprodukcyjnych, w tym poziomu samozapłodnienia, przepływu genów wewnątrz i między populacjami, a także uwarunkowań męskiego i żeńskiego sukcesu reprodukcyjnego. Duży nacisk kładzie na opracowanie nowych metod statystycznych oceny przepływu genów w populacjach naturalnych oraz oceny efektywnej wielkości populacji. Praktyczne aspekty badań to wykorzystanie markerów genetycznych do identyfikacji leśnego materiału rozmnożeniowego oraz wspomagania hodowli selekcyjnej drzew leśnych. Badane gatunki to przede wszystkim buk zwyczajny, dęby, sosna zwyczajna, świerk pospolity, jodła pospolita, daglezja zielona, cis pospolity, modrzew europejski. Podstawowym narzędziem badawczym są markery molekularne DNA (głównie mikrosatelity). Prowadzi również badania z zakresu genomiki takich gatunków jak buk zwyczajny, rodzime dęby, jesion wyniosły, jarząb brekinia, koncentrując się na poznaniu organizacji genomów oraz poszukiwaniu dowodów na istnienie zmienności adaptacyjnej.
Z Uniwersytetem Kazimierza Wielkiego nieprzerwanie związany od 1993 roku. W latach 2007-2016 był Dyrektorem Instytutu Biologii Eksperymentalnej, a od 2001 jest Kierownikiem Katedry Genetyki, którą tworzył od podstaw. Obecnie pełni funkcję Prorektora ds. Nauki UKW. Stypendysta Fundacji Fulbrighta, Fundacji Kościuszkowskiej, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Laureat Nagrody Prezesa Rady Ministrów (2000), Nagrody Naukowej Prezydenta Miasta Bydgoszczy (2009), Nagrody Wydziału II Nauk Biologicznych i Rolniczych PAN (2012) oraz Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za znaczące osiągnięcia w zakresie działalności dydaktycznej (2019).
Jest autorem lub współautorem ponad 80 publikacji naukowych (63 publikacje znajdują się w bazie Web of Knowledge, sumaryczny IF > 130, h-index 24, ponad 2000 cytowań). (Google Scholar; ResearchGate).
Kierownik lub wykonawca ponad 30 projektów badawczych, w tym dwóch projektów międzynarodowych w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej (projekty badawcze). Wypromował ponad 50 licencjatów, 30 magistrów oraz 9 doktorów, spośród których dwie osoby posiadają już stopień doktora habilitowanego.
Recenzent artykułów naukowych zgłaszanych do czasopism: American Journal of Botany, Annals of Forest Science, BMC Genetics, Botany, Canadian Journal of Forest Research, Conservation Genetics, Dendrobiology, Ecology, Evolutionary Ecology, Forest Ecology and Management, Heredity, Journal of Biogeography, Journal of Ecology, Methods in Ecology and Evolution, Molecular Ecology, Molecular Ecology Resources, New Forests, New Phytologist, PLOS ONE, Silvae Genetica, Theoretical and Applied Genetics, Theoretical Population Biology, Tree Genetics and Genomes,
Urodził się w Olsztynie, ma 59 lat. Żona Grażyna jest nauczycielką biologii. Ma dwóch synów: Radosława i Rafała .
