Prof. Piotr Zwierzchowski odebrał w środę, 26 października nominację profesorską z rąk Prezydenta RP, Andrzeja Dudy.
Piotr Zwierzchowski, filmoznawca i kulturoznawca, pracuje w Katedrze Kultury Współczesnej Instytutu Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa, jest prezesem Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami. Należy także m.in. do Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, European Network for Cinema and Media Studies oraz Association for Slavic, East European and Eurasian Studies. Jest członkiem Prezydium Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk. Był stypendystą Ministra Edukacji Narodowej, Prezydenta Miasta Bydgoszczy, Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.
Zajmuje się przede wszystkim historią kina, zwłaszcza kina polskiego lat 1944-1989, ze szczególnym uwzględnieniem kontekstów kulturowych, społecznych, politycznych i ideologicznych. Interesuje go film jako tekst kultury, zwłaszcza rekonstrukcja kontekstów decydujących o sensie filmowego przekazu. Napisał na ten tematy kilka książek, m.in.: Zapomniani bohaterowie. O bohaterach filmowych polskiego socrealizmu (2000), Piękny sen pedagoga. Literackie i filmowe portrety świata edukacji (2005), Pęknięty monolit. Konteksty polskiego kina socrealistycznego (2005), Spektakl i ideologia. Szkice o filmowych wyobrażeniach śmierci heroicznej (2006), Zezowate szczęście (2006, wyd. w języku angielskim, Munk’s „Bad Luck” 2009), Kino nowej pamięci. Obraz II wojny światowej w kinie polskim lat 60. (2013, Nagroda im. Bolesława Michałka za najlepszą filmową książkę roku); redagował i współredagował kilkanaście tomów zbiorowych, m.in. Edukacja w świecie kultury popularnej (2002), Śmierć jako norma, śmierć jako skandal (2004), Kino polskie wobec umierania i śmierci (2005), Kino polskie po roku 1989 (2007), Październik 1956 w literaturze i filmie (2010), Polskie kino popularne (2011), Kino polskie wobec II wojny światowej (2011), Polskie piśmiennictwo filmowe (2013), Kino, którego nie ma (2013), Konrad Eberhardt (2013), Polskie seriale telewizyjne (2014), Aleksander Jackiewicz (2015).
