Konferencja naukowa: Wychowawcy i ich kompetencje w okresie przemian edukacyjnych
28 września 2009 r. w godzinach popołudniowych rozpoczęła się trzydniowa konferencja naukowa: Wychowawcy i ich kompetencje w okresach przemian edukacyjnych. Organizatorem jest Zakład Teorii Wychowania i Deontologii Nauczycielskiej UKW. Jest to kolejne już spotkanie poświęcone problemom usytuowanym w obszarze subdyscypliny naukowej - teorii wychowania, organizowane przez ten zespół. Tegoroczna konferencja dotyczy jednak przede wszystkim zagadnień wychowania i wychowawców – ich kompetencji, kształcenia, powinności i odpowiedzialności, autorytetu wychowawczego, skuteczności podejmowanych działań, itp. Spotkaniu patronuje Zespół Teorii Wychowania KNP PAN i Przewodniczący tego Zespołu: prof. zw. dr hab. Bogusław Śliwerski.
Jako że czynienie namysłu i rozwiązywanie zadań w jakiejkolwiek dziedzinie, tym bardziej wychowawczej, nie może być dziś „dziełem” ani jednego człowieka, ani też jednego zespołu stąd też organizatorzy zaprosili do udziału w konferencji reprezentantów środowisk akademickich, nauczycieli-wychowawców-praktyków, będących równocześnie dociekliwymi badaczami rzeczywistości wychowawczej, a także doktorantów i studentów.
Poza obradami (dyskusji okrągłego stołu, plenarnymi, w zespołach problemowych) mającymi w większym stopniu charakter teoretyczny, zainteresowani uczestnicy konferencji a także nauczyciele z województwa kujawsko-pomorskiego wezmą udział w czterech warsztatach psychologiczno-pedagogicznych:
Kształtowanie motywacji uczniów do nauki - mgr Hanna Matusiak (prowadzenie)
Uczeń zdolny w szkole - mgr Anna Gluska (prowadzenie), mgr Agnieszka Misiuk (współprowadzenie)
Prowadzenie efektywnych zebrań z rodzicami - mgr Maciej Michalak (prowadzenie), prof. dr Andrzej. W. Janke (współprowadzenie)
Wykorzystywanie seksualne dzieci - dr Marzena Ożarowska (prowadzenie)
Łącząc konferencję naukową z warsztatami organizatorzy chcą podkreślić konieczność łączenia dwóch wymiarów dyskursu o wychowaniu i wychowawcach: teoretycznego i praktycznego, konieczność uwzględniania przez teoretyków wychowania (czy szerzej reprezentantów pedagogiki) kontekstu zastosowania wiedzy o wychowaniu i wychowawcach oraz jej użyteczności.
