Narodowe Centrum Nauki ogłosiło wyniki konkursu OPUS 19. Wśród nagrodzonych dofinansowaniem znalazły się projekty autorstwa pracowników Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego.

• dr hab. Jakub Paweł Lipski, prof. uczelni - Interartystyczne konteksty rozwoju wczesnej powieści angielskiej, kwota dofinansowania: 305 346 zł
• dr hab. Michał Aleksander Moch, prof. uczelni - Kairska scena muzyczna od 2011 roku: między aktywizmem politycznym a zmianą kulturową, kwota dofinansowania: 497 760 zł
• dr Dawid Mikulski - Dekompozycja biomasy lignocelulozowej z zastosowaniem zintegrowanej metody delignifikacji hydrotropowej przy użyciu promieniowania mikrofalowego, kwota dofinansowania: 507 000 zł.

Nagrodzonym serdecznie gratulujemy!

Popularnonaukowe streszczenia nagrodzonych projektów:

Interartystyczne konteksty rozwoju wczesnej powieści angielskiej
Kierownik: dr hab. Jakub Lipski, prof. uczelni

Realizowany projekt proponuje nowe odczytanie wczesnej powieści angielskiej poprzez skupienie uwagi na twórczym dialogu tego gatunku z innymi formami sztuki w XVIII wieku. Nasze badania dotyczą związków powieści z teoriami estetycznymi, rzeczywistymi i fikcyjnymi dziełami sztuki; analizujemy typowe aspekty tych relacji, badając powieść w kontekście sztuk wizualnych, sztuk performatywnych oraz sztuk przestrzennych, jak również aspekty nowe lub na nowo zdefiniowane: powieść w kontekście sztuki elokucji, sztuki towarzyskości, sztuki wrażliwości, sztuki podróżowania oraz sztuki czytania. Znacząco poszerzając obecny stan wiedzy w tym zakresie, projekt ogniskuje uwagę na obszarach nowych lub niedocenianych, badając je z wykorzystaniem niekonwencjonalnych dla tego rodzaju badań metodologii: narzędzi analitycznych proponowanych przez humanistykę cyfrową (digital humanities), studia nad kulturą druku (print studies) oraz socjologię literatury. Projekt jest realizowany we współpracy z Centrum Nauk Społecznych, Humanistycznych i o Sztuce (Centre for Research in the Arts, Social Sciences and Humanities) Uniwersytetu w Cambridge.

Dekompozycja biomasy lignocelulozowej z zastosowaniem zintegrowanej metody delignifikacji hydrotropowej przy użyciu promieniowania mikrofalowego.
Kierownik: dr Dawid Mikulski

Obecny stan wiedzy wskazuje, że efektywne wykorzystanie biomasy roślinnej w procesach biokonwersji zależne jest głównie od efektywnej obróbki wstępnej biomasy lignocelulozowej, której celem jest m. in. usunięcie lignin. Hydrotropy, czyli substancje zdolne do obniżania napięcia powierzchniowego roztworu powodują wzrost rozpuszczalności substancji hydrofobowych tj. ligniny w roztworach wodnych i umożliwiają ich ekstrakcję. Intensyfikację tego zjawiska można osiągnąć poprzez przeprowadzenie ekstrakcji hydrotropowej w warunkach podwyższonego ciśnienia i temperatury, których osiągnięcie możliwe jest z użyciem promieniowania mikrofalowego. Projekt ma na celu poznanie efektów oddziaływania mikrofalowej obróbki hydrotropowej z użyciem kumenosulfonianu sodu na zmiany struktury lignocelulozy w biomasie roślinnej typu softwood, hardwood oraz non-wood. Jednak zagadnienia będące podstawą realizowanego projektu są istotne nie tylko w kontekście badań podstawowych, gdyż opracowanie skutecznej metody obróbki wstępnej gwarantującej uzyskanie wysokiego stopnia hydrolizy węglowodanów strukturalnych do cukrów fermentujących przy jednocześnie niskim stężeniu inhibitorów fermentacji jest kluczowy etapem niezbędnym do wykorzystania hydrolizatów jako substratów w procesach biosyntezy mikrobiologicznej, np. etanolu celulozowego.

Kairska scena muzyczna od 2011 roku: między aktywizmem politycznym a zmianą kulturową
Kierownik: dr hab. Michał Moch

Głównym celem projektu jest zaproponowanie nowych interpretacji bogatej i zróżnicowanej stylistycznie twórczości muzycznej powstającej w Kairze od 2011 roku, czyli od tzw. Rewolucji 25 Stycznia, która doprowadziła do zakończenia wieloletnich rządów Husniego Mubaraka i gwałtownych zmian na egipskich scenach muzycznych. Stąd też aktywizm polityczny i zmiana kulturowa stanowią rodzaj klamr spinających projekt. Stolica Egiptu stanowiła centrum arabskiej kultury popularnej od lat 50. XX w., dzisiaj zaś nowe generacje artystów, urodzonych za rządów Sadata i Mubaraka, czyli od początku lat 70., uprawiają prawdziwe bogactwo stylistyk muzycznych. Ten muzyczny tygiel to nowoczesna muzyka elektroniczna w stylach mahraganat i electro shaabi, hip-hop, rock, różne reinterpretacje muzycznego kanonu arabskiego, ale też awangardowi artyści o międzynarodowych ambicjach i niezwykle twórcze wokalistki–diwy (np. Dina El-Wedidi. Youssra El-Hawary i Maryam Saleh), oraz masowe i najbardziej popularne odmiany popu, zdecydowanie słabiej uwzględniane w dotychczasowych badaniach naukowych.

Projekt wychodzi od analizy tekstualnej zakorzenionej w arabistyce, studiach bliskowschodnich i znajomości dialektu egipskiego języka arabskiego przez członków zespołu. Tym niemniej, wiedza filologiczna to tylko punkt wyjścia i podczas badań zostanie ona poszerzona w sferze metodologii o Bachtinowskie rozumienie dialogiczności oraz zastosowanie kategorii intertekstualności. Bardzo ważnym aspektem projektu są też kilkumiesięczne badania terenowe w aglomeracji Wielkiego Kairu.