Międzynarodowe badania hydrologów z UKW
Dr Michał Habel z Instytutu Geografii UKW kierował badaniami międzynarodowego zespołu, który przyjrzał się kwestii rozbierania zapór wodnych. Wynik tej pracy zostały opublikowane w czasopiśmie „Scientific Reports”. W tym zespole znaleźli się również dr hab. Zbigniew Podgórski, prof. uczelni oraz prof. dr hab. Zygmunt Babiński z IG oraz dr hab. Krystian Obolewski, prof. uczelni z Wydziału Nauk Biologicznych UKW.
Przyczynkiem do prowadzenia tych badań była informacja zawarta w bazie „American Rivers”, według której w USA po 1969 roku rozebrano ponad 1250 zapór wodnych. Zespół kierowany przez dr. Michał Habla przeprowadził szczegółowe badania, które pokazały, że nie wszystkie konstrukcje zawarte w raporcie są zaporami wodnymi.
- Okazało się, że do tej liczby wliczona jest również rozbiórka tak małych budowli, jak przepusty pod drogami, niskie piętrzenia, dawne tartaki czy młyny wodne. Z punktu widzenia polskiego języka nie są to zapory, a jedynie niewielkie bariery wodne powodujące piętrzenie wody – wyjaśnia naukowiec UKW w rozmowie z Polską Agencją Prasową.
Drugą odsłoną badań były zapory wodne w Europie. Stary Kontynent nie ma takiej bazy, ale na jednym z portali pojawiła się informacja o usunięciu w ciągu ćwierćwiecza ponad 5000 zapór. Wynik badań w Europie był podobny do tych przeprowadzonych w USA, bo w rzeczywistości zapór w pełnym tego słowa znaczeniu zlikwidowano 336. Tylko 15 z nich było wyższych niż 7 m. Szesnastą taką zapora, która ma zniknąć z krajobrazu, jest obiekt w okolicach Bielsko-Białej, w którym stwierdzono poważne wady konstrukcyjne.
Więcej o tych badaniach można przeczytać w serwisie naukawpolsce.pap.pl i czasopiśmie „Scientific Reports”.
