Wystawa: Siekiera, motyka…życie i twórczość Anny Jachniny

Wystawa będzie prezentowana w holu (I piętro) w budynku głównym Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy do 16 grudnia 2010 r.
Wystawa to współczesna prezentacja życia i dorobku twórczego Anny Jachniny. Autorki wielu tekstów propagandowych pisanych w czasie II Wojny Światowej m.in. „ Siekiera, motyka, bimber, korek”, propagatorki kultury ludowej regionu Kujaw, Kaszub, Pałuk oraz dziennikarki Polskiego Radia.

Do udziału w przygotowaniu ekspozycji zaproszono wybitnych artystów współczesnych:
Marcin Dymiter, Wojciech Jachna, Jacek Buhl – oprawa muzyczna
Agata Faszcza – oprawa plastyczna
Kolektyw Massmix – oprawa graficzna.
Wystawa jest przyjazna dzieciom. Ekspozycja za swoją innowacyjność przekazu została wyróżniona przez Muzeum Historii Polski w Warszawie.
Organizatorzy: Fundacja Vlepvnet i Uniwersytet Kazimierza Wielkiego

Anna Jachnina (z d. Grzelecka) urodziła się 26 maja 1914 roku w Ciechocinku. W dniu wybuchu wojny, w 1939 r. mieszkała w Warszawie, jako żona Juliana Jachny kpt. 36. pułku Legii Akademickiej przy ul. 11 Listopada. Po wybuchu wojny pełniła dyżury w Szpitalu Ujazdowskim przy żołnierzach chorych na gruźlicę oraz na dworcach kolejowych. Do konspiracji wstąpiła w 1941 r. Pracowała w Komisji Propagandy Okręgu Warszawskiego oznaczonej kryptonimem „K.O.P.R.” i „Sztuka” pod bezpośrednim kierownictwem prof. Aleksandra Kamińskiego. Praca jej polegała na przygotowaniu tekstów literackich dotyczących wojny polsko-niemieckiej, takich jak odezwy, plakaty, teksty piosenek. Za pamiętnik Z oblężenia Warszawy otrzymała I nagrodę w wydawnictwie podziemnym. 1 września 1939 roku, z powodu ciężkiej i długiej choroby straciła swoją 2-letnią wówczas córeczkę Lalę, której to pogrzeb opisuje w wyżej wymienionym pamiętniku. W ramach jej pracy konspiracyjnej powstaje tekst znanej piosenki wojennej Warszawy Siekiera, motyka.... Jest również autorką niepublikowanych dotąd wspomnień z Oświęcimia spisanych prawdopodobnie już w Szwecji oraz publikacji wydanej po wojnie - Humor okupowanej Warszawy. Aresztowana 3 listopada w toku gestapowskiego kotła w lokalu kontaktowym przy ulicy Wilczej 54. Po ciężkich przesłuchaniach na Pawiaku zesłana do Oświęcimia. Od 29 października 1944 r. przebywała w Ravensbruck, skąd w kwietniu '45 r. z transportem chorych trafia do Szwecji. Po odzyskaniu sił (okres Bożego Narodzenia) postanowiła pokazać gospodarzom polskie jasełka. Mimo serdecznych, zaprosin, aby na ich gościnnej ziemi pozostać, wraca do kraju na stałe.
Rok 1948 to początek pracy w Rozgłośni Bydgoskiej. Wspomina: Tu zetknęłam się z reportażem dźwiękowym. Nie było jeszcze taśm magnetofonowych. W roku 1950 powstaje samodzielna redakcja wiejska. Po roku, gdy redakcja ta wzmocniła się, przeszła do tworzącej się dopiero redakcji „masowej”. Praca w niej polegała na organizowaniu w terenie dużych imprez kulturalno–rozrywkowych. Wspomina: Częste wyjazdy w teren zbliżyły mnie do ludzi wsi. Zorientowałam się, że na Kujawach, Kaszubach, Pałukach żyje jeszcze kultura ludowa. Jeśli chce się zachować ją dla potomności trzeba szybko wyławiać i nagrywać ostatnich muzyków, pieśniarzy, gawędziarzy, rozwijać ginące formy sztuki ludowej. Pracę tę prowadziła do roku 1974, czyli do przejścia na emeryturę. Zebrane w ciągu tych lat materiały, to około tysiąca taśm. Stanowią obecnie taśmotekę regionalnej rozgłośni PR PIK w Bydgoszczy. Kopie otrzymało muzeum Etnograficzne w Toruniu.
Anna Jachnina jest laureatką wielu naród, m.in. odznaki „Złoty mikrofon” oraz nagrody im. Oskara Kolberga.
Zmarła w 1996 roku w Bydgoszczy.

Uroczyste otwarcie wystawy odbyło się 25 listopada. W galerii prezentujemy zdjęcia z otwarcia.